توضیحات
آش چهل گیاه یکی از آش های سنتی مردم مازندران است که در چهارشنبه آخر سال و برای خداحافظی از سرمای زمستان تهیه می شود. این آش را به نام های دیگری همچون آش هفت ترشی و آش گزنه نیز می شناسند.آش چهل گیاه یکی از قدیمی ترین و سنتی ترین آش های زنان مازنی است که در آخرین چهارشنبه سال تهیه می شود.در برخی خانواده‌های شمالی دیگر نیز، فقط آش ترش که ترکیب موادش، خیلی سبکتر از آش چهل گیاه است، به نشانه پایان سرما و انزجار از آن پخت می‌شود. مادربزرگ‌ها می‌گویند دلیل پخت آش ترش این است که ترشی، نشان انزجار و بیزاری از چیزی است! احتمالا ترشی آش، اظهار دلسردی از سال کهنه می‌باشد.واقعیت این است که چهارشنبه اخر سال به عنوان یک دورهمی بزرگ فامیلی و همبستگی خیلی زیاد با هم ، برای مقدمه‌چینی و پختن آش اقدام می‌کنند.در این روز همه سعی می‌کنند تلاش شان را بکنند که در این دورهمی شرکت کنند و ما شاهد یک رابطه‌ی فوق‌العاده صمیمی به همراه همکاری و کمک خیلی زیاد افراد فامیل با هم هستیم و همین است که تا مدتها مزه این آش در ذهن همه می‌ماند.این رسم در روزهای آخر زمستان اجرا می‌شود؛ روزهایی که ممکن است هنوز اثرات آنفلوانزا و سرماخوردگی در برخی از کودکان و بزرگترها مشهود باشد. خوردن این آش گرم و دارویی، در این روزها، بشدت هم می‌چسبد و هم به دفع میکروب‌ها و ویروس‌ها کمک می‌کند. در این آش از انواع گیاهان کوهی و ترشی جات برای تهیه این آش استفاده می شود .از جمله سبزی های مورد استفاده در آش چهل گیاه: زولنگ، اناریجه، گشنیز، شوید و گزنه است. همچنین در این آش از انواع حبوبات همچون عدس، لوبیا، نخود، چغندر و باقلا نیز استفاده می شود.آش چهل گیاه هم جسم و بدن مان را خوب می کند و هم به همه روحیه و انرژی می دهد و هم روابط مان را در این روزگار کمرنگی پیوندهای فامیلی و همسایگی و … محکم می کند .از انواع دیگر آش می توان به آش قره قروت ، آش گشنیز ، آش ماسوآ و دانه کولانه اشاره کرد.
