آش بلغور با شیر یکی از آش ها ی سنتی استان تبریز است .شاید برایتان جالب باشد که در زمان های قدیم قوت غالب مردم آش بوده و چیزی به عنوان سوپ هم وجود نداشته است و برنج نیز کم کم وارد فرهنگ غذای ایرانی شده است.به همین دلیل است که آش های شهرهای مختلف از محبوبیت خاصی برخوردارند زیرا شجره طولانی در تغذیه مردم داشته اند.همان طور که گفته شد آش طرفداران زیادی داشته و جز غذاهای اصلی مردم ایران به شمار می رفته است به همین دلیل اکثر شهرها آش های مشابه هم زیاد دارند و اسامی آنها نیز بسیار شبیه به هم است ولی مواد داخل آنها با هم متفاوت است مانند :آش بلغور شیر کرمان،آش بلغور قزوین،آش بلغور البرز و آش بلغور ارومیه که در همه آنها از بلغور استفاده شده ولی ما بقی موادشان با هم متفاوت است.بلغور دو نوع است بلغور گندم و بلغور جو.برای تهیه بلغور ، گندم را پخته میگذارند تا خشک شود پس از خشک شدن با آسیاب خرد میکنند، که به نرمی آرد نشود بلکه به درشتی لپهٔ ماش و کوچکتر و یا کمی بزرگتر. مردم قدیم از برنج کمتر و شاید سالی یک یا دو بار استفاده میکردند و بیشتر از غذاهایی مانند شب چره، به جای شام و پلوی بلغور یا آش بلغور استفاده میکردند. از آنجا که نمی شود گندم یا جو را برای مدت طولانی نگاه داشت، گندم یا جو را پس از پوست گرفتن با آب یا شیر نیم پخت کرده و سپس خشک مینمودند و در هاون نیمکوب کرده و نگاه میداشتند.بلغور عطر و طعمی همانند آجیل ( مغزهای موجود در آجیل) دارد و بسیار مغذی است. این نوع از غلات کالری و چربی کمی دارد اما سرشار از پروتئین و فیبر میباشد. این امر آن را به یک غذای ایده آل برای جایگزینی غلات تصفیه شده نظیر برنج سفید که دارای شاخص قند خون بالا میباشد تبدیل نموده است.