توضیحات
رب گوجه فرنگی یکی از چاشنی های مورد علاقه ایرانیان است که در اکثر غذاهای خود استفاده می کنند. اکثر مردم رب را به صورت بسته بندی و کارخانه ای در قوطی های کوچک خریداری کرده و مصرف می کنند .اما امروزه و با شروع فصل تابستان بسیاری از خانم های خانه دار به این فکر می افتند که رب مورد نیازشان رو خودشان در خانه تهیه کنند .چرا در تابستان ؟ زیرا گوجه های مرغوب در این فصل به وفور یافت می شود و گوجه فرنگی باید کامل قرمز باشد تا رب مرغوب به دست آید.تاریخچه دقیقی از تولید اولین رب گوجه فرنگی در دست نیست اما آنچه مشخص است این است که در زمان های قدیم خانم های خانه رب را خودشان در خانه تهیه می کرده اند و کم کم با به وجود آمدن کارخانه های صنعتی این چاشنی به صورت صنعتی تولید شده است.آنچه از تاریخچه گوجه فرنگی به دست آمده به شرح زیر است:ورود گوجه فرنگی به ایران مرهون همت مرحوم معیرالممالک و خوردن و به کارگیری اش در خوراک های ایرانی مدیون مرحوم عزالدوله است. مرحوم معیرالممالک از خدمت دولتی خسته و دلزده بود، اغلب در سفر فرنگ به سر می برد و اوقاتی را هم که در وطن بود گل و گیاه پرورش می داد و کتاب و روزنامه می خواند.در زمان یکی از توقف هایش در اروپا مقداری تخم سبزی از جمله گوجه فرنگی که در آن زمان هنوز در فارسی نامی نداشت فرستاده و سفارش به کشت و پروش آن ها کرده بود و اهل منزل در باغ فردوس چنین کرده بودند.به رسم هر سال مرحوم عزالدوله برای دیدن خاندان معیر به باغ فردوس می آید و چشمش به گوجه فرنگی های باغچه می افتد و از اینکه اهل خانه آن ها را نمی خورند و گوجه های نازنین را سمی و مهلک می دانند سخت متعجب می شود. دستور می دهد آن ها را بچینند و آب بگیرند و در چند خوراک متناسب برای همان روز به کار برند.بر سر سفره، شاهزاده عزالدوله خوراک های گوجه دار را با اشتهای زیاد تناول می کند و دیگر خورندگان با اطمینان از این که شاهزاده قصد آسیب زدن به خود را ندارد و لابد خوراک ماکولی است دست به سفره می برند و این چنین است که ایرانیان میلی تمام و کمال به گوجه فرنگی پیدا می کنند و با آن خوراک های رنگارنگ خوش عطر و خوش رنگ می سازند.از انواع دیگر سس و چاشنی ها می توان به : سس تند ، سس گوشت و سس مایونز اشاره کرد.
